Weergaloos uitzicht en Spaghettivreters
Blijf op de hoogte en volg Stephen
04 Augustus 2012 | Indonesië, Legian
Beste Schildknaapjes,
Inmiddels al weer bijna een week geleden dat we iets van ons hebben laten horen. Vorige keer vertelde ik al dat we onze trip naar de Bromo vulkaan hadden geboekt. Maak van de trip naar de Bromo maar een onvergetelijke, indrukwekkend, fantastische, lange vermoeiende trip van. Voor de mensen die twijfelen om naar dit land van uitersten af te reizen, is dit de reden om het dus zeker wel te doen.
Het begon dus allemaal op de vroege ochtend om 07:30 waar we werden opgehaald door een mini-busje bij ons hotel. Helaas zat dit busje al helemaal vol en waren Laurens en ik aangewezen op de twee stoelen voorin het busje, waar dus minder dan 20 cm beenruimte was. Onze avonturen met veel beenruimte en asociaal grote zitplaatsen zou in een rit van 11 uur vermorzeld. Slecht slapen en daarbovenop nog eens een idioot als chauffeur. In de pauze nog aardig aan wat andere mensen gevraagd of ze wilden ruilen, maar uiteraard bleven onze grote vrienden uit Italie (verder te noemen: Spaghettivreters) schaapachtig voor zich uit staren. Helaas.. het kon dus niet op de fatsoenlijke manier. Nadat we onze hernia een beetje hadden uitgestrekt tijdens de lunch hebben we een fatsoenskloof overtreden en hebben we ons als ware Duitsers gedragen. Er zat niets anders op dan domweg hun plaatsen in te pikken en te doen alsof onze neus bloedde. Graag willen wij ons via deze weg verontschuldigen voor onze actie, we hopen dat jullie, onze ouders, ons kunnen vergeven. Dit is niet hoe jullie ons hebben opgevoed, al blijven we zeggen, gedeelde smart is halve smart. (wel Nederland - Spaghettivreters 1 - 0 !!). Over de uitkomst van deze actie zal ik verder niet meer berichten, het was in ieder geval best ongemakkelijk en daarnaast hebben we ons Italiaans in de slechtse zin van het woord wat kunnen bijspijkeren.
Na lang rijden kwamen we eindelijk aan in Probolinggo, waar we werden overgezet in kleine busjes om de berg op te gaan. Aangekomen in een fantastisch hotel bleek het toch kouder dan verwacht. Het heerlijke 25 - 35 graden werd ingewisseld voor 5 graden, logisch gevolg was dan ook dat we onze lange broeken en truien onderuit onze backpacks moesten halen. Hapje gegeten en snel ons bed in, want om 03:30 werden we opgehaald door onze Jeep.
Na de veel te lange reis was dan eindelijk het kersje op de appelmoes aangebroken. Erg vroeg ons bed uit, gehuld in drie lagen kleding hopsakee de berg op. Een erg enerverende rit waar we door de hele Jeep zijn gevlogen. Gelukkig was het eindresultaat dit meer, maar dan ook wel duizend maal meer waard. Het zien van de zonsopgang met als uitzicht de drie toppen van vulkanen waar stukje bij beetje het licht op valt. Weergaloos, briljant, fantastisch en alle woorden die je maar kunt verzinnen.. Een aanrader, een absolute aanrader!
Na het uitzicht zijn we weer verder gereden met de jeeps, en zijn we naar de krater van de Bromo gereden. Op de vroege ochtend onze meeste beweging van de gehele vakantie gehad, er was helaas geen stoeltjeslift dus we mochten het met de benenwagen doen. Eenmaal boven stond ons een borrelende gapende krater te wachten. Uiteindelijk terug naar ons hotel waar ons ontbijt op ons stond te wachten. Daarna weer de busjes in en de reis van 9 uur naar Denpasar op Bali voor de deur. Gelukkig was dit wel goed geregeld en hadden we weer prima ruimte om heerlijk bij te kunnen slapen en te dromen over wat we die ochtend gezien hadden. Saillant detail, 's ochtends stonden we weer heerlijk oog in oog met onze grote vrienden, de spaghettivreters.
Na een lange reis gezellig te hebben bijgepraat met wat andere Nederlanders kwamen we aan op naar wat onze buschauffeur onze eindbestemming vond. Dit was alleen nog 20 km van Denpasar. Toch wel handig die GPS op de telefoons van tegenwoordig. Inmiddels waren de andere passagiers uitgestapt, (waaronder onze grote vrienden). Nawat stampij te hebben gemaakt over dat dit niet de afspraak was, gaf de chauffeur ons gelijk en reden we toch door, deze keer in een luxe touringcarbus zonder andere passagiers. (Nederland - Spaghettivreters 2 - 0).
Diezelfde avond nog een hotel gezocht, waar we uitkwamen bij het Suji hotel in Kuta. Hier bivakeren we in een prive-villa met een prachtige tuin om ons heen. Het zwembad is op 40 meter lopen en het stand zo'n 3 minuten.
De volgende ochtend kon het echte zonnebaden dan eindelijk beginnen. Laurens en ik hebben dit gemerkt.. Na 30 minuten in de zon te hebben gezeten zien we er nog steeds uit als overkookte kreeften. Uiteraard heeft Alex met zijn Indonesische roots hier geen last van. Valsspeler.
De rest van de dagen maximaal rustig aan gedaan. Genoten van de zon en de avonden afgesloten met een klein biertje. Als kleine dieptepunt alleen de corrupte politie meegemaakt die Alex en Laurens nog een heerlijke verkeersboete voor rood licht heeft gegeven. Acht ton lichter, maar toch een mooi verhaal. (Red. 800.000 rupiah is ongeveer 68 euro.)
Daarnaast nog even leuk om te vermelden dat de golven hier 3 meter en hoger zijn, betekent dus mooie taferelen in de zee!
Vandaag onze vlucht naar het noorden van Sulawesi geregeld en morgen vertrekken we naar de Gili-eilanden met een vijf-motorige speedboat. Witte stranden en blauw water. Gewoon omdat het kan.
Het is natuurlijk weekend bij jullie, geniet ervan, dat doen wij ook!
Tot Bier,
Stephen
Inmiddels al weer bijna een week geleden dat we iets van ons hebben laten horen. Vorige keer vertelde ik al dat we onze trip naar de Bromo vulkaan hadden geboekt. Maak van de trip naar de Bromo maar een onvergetelijke, indrukwekkend, fantastische, lange vermoeiende trip van. Voor de mensen die twijfelen om naar dit land van uitersten af te reizen, is dit de reden om het dus zeker wel te doen.
Het begon dus allemaal op de vroege ochtend om 07:30 waar we werden opgehaald door een mini-busje bij ons hotel. Helaas zat dit busje al helemaal vol en waren Laurens en ik aangewezen op de twee stoelen voorin het busje, waar dus minder dan 20 cm beenruimte was. Onze avonturen met veel beenruimte en asociaal grote zitplaatsen zou in een rit van 11 uur vermorzeld. Slecht slapen en daarbovenop nog eens een idioot als chauffeur. In de pauze nog aardig aan wat andere mensen gevraagd of ze wilden ruilen, maar uiteraard bleven onze grote vrienden uit Italie (verder te noemen: Spaghettivreters) schaapachtig voor zich uit staren. Helaas.. het kon dus niet op de fatsoenlijke manier. Nadat we onze hernia een beetje hadden uitgestrekt tijdens de lunch hebben we een fatsoenskloof overtreden en hebben we ons als ware Duitsers gedragen. Er zat niets anders op dan domweg hun plaatsen in te pikken en te doen alsof onze neus bloedde. Graag willen wij ons via deze weg verontschuldigen voor onze actie, we hopen dat jullie, onze ouders, ons kunnen vergeven. Dit is niet hoe jullie ons hebben opgevoed, al blijven we zeggen, gedeelde smart is halve smart. (wel Nederland - Spaghettivreters 1 - 0 !!). Over de uitkomst van deze actie zal ik verder niet meer berichten, het was in ieder geval best ongemakkelijk en daarnaast hebben we ons Italiaans in de slechtse zin van het woord wat kunnen bijspijkeren.
Na lang rijden kwamen we eindelijk aan in Probolinggo, waar we werden overgezet in kleine busjes om de berg op te gaan. Aangekomen in een fantastisch hotel bleek het toch kouder dan verwacht. Het heerlijke 25 - 35 graden werd ingewisseld voor 5 graden, logisch gevolg was dan ook dat we onze lange broeken en truien onderuit onze backpacks moesten halen. Hapje gegeten en snel ons bed in, want om 03:30 werden we opgehaald door onze Jeep.
Na de veel te lange reis was dan eindelijk het kersje op de appelmoes aangebroken. Erg vroeg ons bed uit, gehuld in drie lagen kleding hopsakee de berg op. Een erg enerverende rit waar we door de hele Jeep zijn gevlogen. Gelukkig was het eindresultaat dit meer, maar dan ook wel duizend maal meer waard. Het zien van de zonsopgang met als uitzicht de drie toppen van vulkanen waar stukje bij beetje het licht op valt. Weergaloos, briljant, fantastisch en alle woorden die je maar kunt verzinnen.. Een aanrader, een absolute aanrader!
Na het uitzicht zijn we weer verder gereden met de jeeps, en zijn we naar de krater van de Bromo gereden. Op de vroege ochtend onze meeste beweging van de gehele vakantie gehad, er was helaas geen stoeltjeslift dus we mochten het met de benenwagen doen. Eenmaal boven stond ons een borrelende gapende krater te wachten. Uiteindelijk terug naar ons hotel waar ons ontbijt op ons stond te wachten. Daarna weer de busjes in en de reis van 9 uur naar Denpasar op Bali voor de deur. Gelukkig was dit wel goed geregeld en hadden we weer prima ruimte om heerlijk bij te kunnen slapen en te dromen over wat we die ochtend gezien hadden. Saillant detail, 's ochtends stonden we weer heerlijk oog in oog met onze grote vrienden, de spaghettivreters.
Na een lange reis gezellig te hebben bijgepraat met wat andere Nederlanders kwamen we aan op naar wat onze buschauffeur onze eindbestemming vond. Dit was alleen nog 20 km van Denpasar. Toch wel handig die GPS op de telefoons van tegenwoordig. Inmiddels waren de andere passagiers uitgestapt, (waaronder onze grote vrienden). Nawat stampij te hebben gemaakt over dat dit niet de afspraak was, gaf de chauffeur ons gelijk en reden we toch door, deze keer in een luxe touringcarbus zonder andere passagiers. (Nederland - Spaghettivreters 2 - 0).
Diezelfde avond nog een hotel gezocht, waar we uitkwamen bij het Suji hotel in Kuta. Hier bivakeren we in een prive-villa met een prachtige tuin om ons heen. Het zwembad is op 40 meter lopen en het stand zo'n 3 minuten.
De volgende ochtend kon het echte zonnebaden dan eindelijk beginnen. Laurens en ik hebben dit gemerkt.. Na 30 minuten in de zon te hebben gezeten zien we er nog steeds uit als overkookte kreeften. Uiteraard heeft Alex met zijn Indonesische roots hier geen last van. Valsspeler.
De rest van de dagen maximaal rustig aan gedaan. Genoten van de zon en de avonden afgesloten met een klein biertje. Als kleine dieptepunt alleen de corrupte politie meegemaakt die Alex en Laurens nog een heerlijke verkeersboete voor rood licht heeft gegeven. Acht ton lichter, maar toch een mooi verhaal. (Red. 800.000 rupiah is ongeveer 68 euro.)
Daarnaast nog even leuk om te vermelden dat de golven hier 3 meter en hoger zijn, betekent dus mooie taferelen in de zee!
Vandaag onze vlucht naar het noorden van Sulawesi geregeld en morgen vertrekken we naar de Gili-eilanden met een vijf-motorige speedboat. Witte stranden en blauw water. Gewoon omdat het kan.
Het is natuurlijk weekend bij jullie, geniet ervan, dat doen wij ook!
Tot Bier,
Stephen
-
04 Augustus 2012 - 17:19
Robin:
Jaloers, ik wil ook en alle andere woorden die je maar kunt verzinnen..
Geniet ervan mannen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
