Parelwitte stranden en zeeschildpadden
Blijf op de hoogte en volg Stephen
09 Augustus 2012 | Indonesië, Gili Trawangan
Beste Schildknaapjes,
Het vorige verslag was ik gebleven bij het vertrek naar de Gili-eilanden. Hier zal ik dan ook aanhaken. We werden weer vroeg opgehaald bij ons hotel waar de reis richting deze witte paradijsjes ging beginnen. Na ongeveer 1.5 uur rijden in de mini-bus werden we overladen met verkopers in de haven van Padonbai. Op dit zelfde moment werden onze spullen overgeladen in de asociale speedboot, welke volgens de folders 35 knopen op het water zou moeten halen. Deze verzekering werd dan ook zeker waargemaakt, en binnen 1.5 uur door de woest klotsende zeemassa kwamen we op een van de drie kleine eilandjes voor de kust van Lombok. Omdat we nog geen accommodatie hadden geregeld moesten we dus op zoek in de zeer hard schijnende middagzon met onze volle backpacks, voor Ali was het af en toe moeilijk lopen aangezien de ruige zeetocht zijn maag wat overhoop had gegooid. Het niet hebben gegeten van ontbijt door het vroeg opstaan bood uitkomst.
Aangezien er geen gemotoriseerde voertuigen zijn op Gili Trawangan konden we dus ook geen taxi pakken. Na ongeveer 30 minuutjes zoeken kwamen we terecht in een Home Stay. Dat wil zeggen dat je in een kamer zit op het zelfde stuk grond als waar de famlilie zelf woont en leeft. We hadden een eigen klein huisje met, voor het eerst deze reis, geen air-con. Dus de nachten werden wat warmer en het strand was dus een goede afkoelplek. Wat zoals jullie begrijpen totaal geen straf was.
Het heerlijk witte strand en de turqoiseblauwe zee gaf een heerlijk uitzicht waar we konden bijkomen van ... ja eigenlijk niets behalve onze heerlijke ervaringen tot nu toe. We noemen het maar opladen voor... eigenlijk ook weinig. :D
De avonden vulden we met chillen in een restaurantje met ligbanken/stoelen waar we rustig een kaartje legden. Het echte stappen kwam er niet van, want deze keer lag de Islam toch echt in de weg. Door de vastenmaand Ramadan op dit moment is uit respect voor de locals afgesproken dat de cafees niet langer open zijn dan rondom 12 en dat de muziek dan ook stopt. Heerlijk bijslapen was dus een goed alternatief.
De tweede dag hebben Laurens en ik de woeste omtrek van het eiland bekeken, dit bleek totaal niet woest te zijn, want een rondje om het eiland loopten we in ongeveer twee uurtjes, waar we op maar 150 m even het strand af moesten om over de weg een stukje af te snijden. Uitzichten werden mooier en mooier en in een goede panoramaview zagen we Lombok rechts liggen en Bali links.
Over volle stranddagen zal ik jullie niet verder vervelen, behalve dat ik jullie niet wil onthouden dat we op de laatste dag nog even rustig het water opzochten, dit keer gewapend met snorkel. Voor onze ogen opende de diepe zee zich waar we vissen tegenkwamen van alle kleuren van de regenboog, als hoogtepunt nog heerlijk samengezwommen met een zeeschildpad van ongeveer een meter groot. Bizar vet!
Inmiddels zijn we als heuse Zen-masters teruggekeerd op Bali en hebben we gisteren onze eerste stapavond meegemaakt. Hierover berichten we persoonlijk ;) . Overmorgen vliegen naar het noorden van Sulawesi richting nog meer parelwitte stranden en helder water, met een rustige terugtreis naar Makassar. Vandaag nog precies 2 weken en dan zetten we weer voet op Nederlandse bodem. Time flies when you're having fun!!
Nog maar een dagje dan is het voor jullie alweer weekend! http://www.ishetalvrijdag.nl/ !!
Trouwens, voor ons alle drie geldt dat we nu al zin hebben in heerlijke stamppot, (Hint Hint Wahyuni, Gerrion en Pauline!!)
Tot bier!
Stephen
Het vorige verslag was ik gebleven bij het vertrek naar de Gili-eilanden. Hier zal ik dan ook aanhaken. We werden weer vroeg opgehaald bij ons hotel waar de reis richting deze witte paradijsjes ging beginnen. Na ongeveer 1.5 uur rijden in de mini-bus werden we overladen met verkopers in de haven van Padonbai. Op dit zelfde moment werden onze spullen overgeladen in de asociale speedboot, welke volgens de folders 35 knopen op het water zou moeten halen. Deze verzekering werd dan ook zeker waargemaakt, en binnen 1.5 uur door de woest klotsende zeemassa kwamen we op een van de drie kleine eilandjes voor de kust van Lombok. Omdat we nog geen accommodatie hadden geregeld moesten we dus op zoek in de zeer hard schijnende middagzon met onze volle backpacks, voor Ali was het af en toe moeilijk lopen aangezien de ruige zeetocht zijn maag wat overhoop had gegooid. Het niet hebben gegeten van ontbijt door het vroeg opstaan bood uitkomst.
Aangezien er geen gemotoriseerde voertuigen zijn op Gili Trawangan konden we dus ook geen taxi pakken. Na ongeveer 30 minuutjes zoeken kwamen we terecht in een Home Stay. Dat wil zeggen dat je in een kamer zit op het zelfde stuk grond als waar de famlilie zelf woont en leeft. We hadden een eigen klein huisje met, voor het eerst deze reis, geen air-con. Dus de nachten werden wat warmer en het strand was dus een goede afkoelplek. Wat zoals jullie begrijpen totaal geen straf was.
Het heerlijk witte strand en de turqoiseblauwe zee gaf een heerlijk uitzicht waar we konden bijkomen van ... ja eigenlijk niets behalve onze heerlijke ervaringen tot nu toe. We noemen het maar opladen voor... eigenlijk ook weinig. :D
De avonden vulden we met chillen in een restaurantje met ligbanken/stoelen waar we rustig een kaartje legden. Het echte stappen kwam er niet van, want deze keer lag de Islam toch echt in de weg. Door de vastenmaand Ramadan op dit moment is uit respect voor de locals afgesproken dat de cafees niet langer open zijn dan rondom 12 en dat de muziek dan ook stopt. Heerlijk bijslapen was dus een goed alternatief.
De tweede dag hebben Laurens en ik de woeste omtrek van het eiland bekeken, dit bleek totaal niet woest te zijn, want een rondje om het eiland loopten we in ongeveer twee uurtjes, waar we op maar 150 m even het strand af moesten om over de weg een stukje af te snijden. Uitzichten werden mooier en mooier en in een goede panoramaview zagen we Lombok rechts liggen en Bali links.
Over volle stranddagen zal ik jullie niet verder vervelen, behalve dat ik jullie niet wil onthouden dat we op de laatste dag nog even rustig het water opzochten, dit keer gewapend met snorkel. Voor onze ogen opende de diepe zee zich waar we vissen tegenkwamen van alle kleuren van de regenboog, als hoogtepunt nog heerlijk samengezwommen met een zeeschildpad van ongeveer een meter groot. Bizar vet!
Inmiddels zijn we als heuse Zen-masters teruggekeerd op Bali en hebben we gisteren onze eerste stapavond meegemaakt. Hierover berichten we persoonlijk ;) . Overmorgen vliegen naar het noorden van Sulawesi richting nog meer parelwitte stranden en helder water, met een rustige terugtreis naar Makassar. Vandaag nog precies 2 weken en dan zetten we weer voet op Nederlandse bodem. Time flies when you're having fun!!
Nog maar een dagje dan is het voor jullie alweer weekend! http://www.ishetalvrijdag.nl/ !!
Trouwens, voor ons alle drie geldt dat we nu al zin hebben in heerlijke stamppot, (Hint Hint Wahyuni, Gerrion en Pauline!!)
Tot bier!
Stephen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
